W wielu domach mamy dziś prawdziwy wysyp niejadków, rozkapryszonych i rozhisteryzowanych młodych ludzi, z którymi rodzice nie są w stanie sobie poradzić. Młodzież zawsze stwarzała problemy, ale trzeba przyznać, że w obecnych czasach nasilenie tych zachowań jest szczególne.
Taki stan rzeczy to między innymi skutek przenikania pewnych mód i idei pedagogicznych, które występują pod umownym szyldem tzw. „bezstresowego wychowania”. Te pomysły – reklamowane jako nowoczesne podejście do edukacji – kształtują postawy wielu rodziców i nauczycieli, dając końcowy efekt w postaci pseudowolnościowej edukacji.
Czy istnieje lekarstwo na ten stan rzeczy?
Lekarstwem na ten stan rzeczy byłby powrót do klasycznych wzorców wychowawczych, który jednocześnie uwzględniałby zmiany cywilizacyjne, kulturowe oraz realne odkrycia naukowe (obiektywne, nie zideologizowane).
Na rynku księgarskim nie ma zbyt wielu propozycji, które spełniają te kryteria, dlatego postanowiłem, w jakiejś mierze, wypełnić tę lukę książką➡ „Rozumna dyscyplina”.
Ani nadmierny rygoryzm, ani pobłażanie
W zamyśle jest to propozycja dla zakłopotanych rodziców, którzy nie akceptują pseudonowoczesnych nowinek wychowawczych. W książce ustawiam się pod prąd współczesnym modom i trendom w pedagogice, ale równocześnie unikam pułapki przesadnego rygoryzmu.
Proponuję rozwiązania optymalne, uwzględniające współczesne realia kulturowe i prawne,
a jednocześnie nie odrzucam niezmiennych zasad wychowawczych.
Praktyczna i skondensowana treść
Książka z założenia jest do bólu praktyczna i skondensowana w treści, dlatego nie jest zbyt obszerna. Po prostu unikam „waty słownej” i zgodnie z zasadą „na skróty do celu” podaję konkretne rozwiązania i praktyczne wskazówki.
Po każdym rozdziale Czytelnik może skorzystać z przygotowanych ćwiczeń, dzięki którym łatwiej utrwali i wcieli w życie poznane zagadnienia. Proponowane rozwiązania oparłem w dużej mierze na własnym doświadczeniu.
Co zmieni się w zachowaniu
rodzica (wychowawcy) dzięki tej lekturze?
przestanie popełniać typowe błędy w trakcie nagradzania i karania swoich podopiecznych,
zacznie zwracać większą uwagę na swoją zewnętrzną postawę (mimika, gesty), która pomaga w budowaniu autorytetu,
będzie mówił w tempie, tonacji i skali głośności, które najbardziej sprzyjają wysłuchaniu polecenia przez dziecko,
wstrzyma się z wydawaniem poleceń (dyscyplinowaniem) w pewnych 3 krytycznych sytuacjach,
wykorzysta konkretne schematy rozmów w trakcie dyscyplinowania swoich podopiecznych,
zastosuje praktyczne wskazówki, które pomogą mu znaleźć najlepsze rozwiązanie w sytuacji, gdy syn/córka nie słucha poleceń i podejmuje różne działania „odwetowe” (dąsa się, pyskuje itp).
Innymi słowy – Czytelnik otrzymuje „skondensowaną instrukcję”, jak formować zdyscyplinowane i wolne dziecko. Nie ma bowiem prawdziwej wolności bez rozumnej dyscypliny w wychowaniu dzieci, która z wiekiem owocuje rozumną samodyscypliną dorosłego już człowieka.
>>> Wejdź na stronę książki ROZUMNA DYSCYPLINA i zamów najlepszy dla siebie PAKIET
PS.1 Lektura przydatna dla rodziców dzieci 7 plus.
PS.2 Książka powstała na kanwie kursu „Cud posłuszeństwa” i jest jego rozbudowaną formą.
PS.3 Zachęcam do współpracy księgarzy i wszystkich, którzy w jakiejś mierze mogliby przyłączyć się do dystrybucji książki➡ Formularz kontaktowy
Generalnie zgadzam się z tym że wychowywanie w duchu wartości a nie mijanie się z odpowiedzialnym dojrzałym rodzicielstwem. Podoba mi się to że wychwytuje Pan i omija współczesne pułapki pseudorodzicielstwa, nowomowy itp. Jednocześnie uważam że stał się Pan ich ofiarą w zakresie promowania swoich publikacji. Ponieważ ich „zachwalanie” szyte jest na miarę rodziców szukających guziczka do „uruchomienia” dziecka. Nie ma w tych opisach nic o tym że rodzic musi przede wszystkim pracować nad sobą jako człowiekiem. I że należy strzec się rozwiązań szybkich i „dla każdego” ponieważ pośpiech i rozmycie to smutny pistmodernizm. Dlaczego nie napisać publikacji pt. „Jak zwolnić? Dojrzały rodzic też musi się wysilić.” Bo to by raczej chodliwe nie było. Polecam wstęp do publikacji Korczaka „Jak kochać” i pozdrawiam serdecznie bo choć nie zamówię żadnej Pana książki to dziękuję za inspiracje dostarczone w artykułach.
Akcentuję praktyczne rozwiązania, które nawiązują do klasycznej i katolickiej edukacji, bo rodzice i wychowawcy tego oczekują. Po prawej stronie jest niewiele takich propozycji dla rodziców, dlatego próbuję uzupełnić ten brak. Nie wiem czy to jest postmodernizm, ale alternatywą jest nie pisanie o tym, a jestem pewny, że wtedy część Czytelników sięgnie po inne rozwiązania. Mógłbym pisać teoretyczne prace o wychowaniu (i zresztą zamierzam w przyszłości to robić), ale zdaję sobie sprawę, że popularność takich książek będzie mniejsza.
Ponadto jestem przekonany, że ludzie wiedzą, że to nie działa jak naciśnięcie guzika, że muszą włożyć w wychowanie własny wysiłek. Zresztą zwracam na to uwagę w opisie książki. Mogą jednak pewne rzeczy robić dłużej i źle. W „Rozumnej dyscyplinie” wskazuję dobre rozwiązania.
Co do tego, że nie akcentuję faktu, że rodzic musi pracować nad sobą. Jedna z podstawowych kategorii na mojej stronie www dotyczy >>> rozwoju duchowego . Piszę zatem o tym często.